امشب دوباره این حس ناامید کننده بهم هجوم آورد که؛ ما هیچ وجه تشابهی با هم نداریم.

دوسش ندارم.

تکلیف من که................ولی تو زود تکلیفتو معلوم کن.

گویا سرنوشتمه که تکلیفم با روشن شدن تکلیف بقیه روشن بشه!!

امروز سالگرد "قیصر" بود. آخرای شب فهمیدم.

روحش شاد.

اولین شاعری بود که مجذوب شعراش شدم. قشنگ می گفت. کتاب "آیینه های ناگهان" با اون جلد خاص و آیینه ایش برام هنوز هم مثل یه اسباب بازی شیرین و جالب و مبتکرانه می مونه! شعراش رو هم طور دیگه ای دوست دارم.

البته بعد "قیصر امین پور" باید بگم که "فریدون مشیری" مجذوبم کرد. شعراش رو جور دیگه ای می فهمم. نوشتم که حقش ضایع نشه!

.

سالگرد شهادت "محمد حسین فهمیده" هم بود. 

برای این یکی باید گفت؛ روحمون با یادش شاد.

.

دلم برای دراز کشیدن روی کاناپه گرم و با خیال راحت و بدون دغدغه فیلم نگاه کردن و چای و تنقلات خوردن تنگ شده خیلی زیاد!

و صد البته تمیز!

با این بارونی هم که میاد بیشتر هوایی میشم. عاشق شبهای سرد پاییز و زمستونم جلوی بخاری......خدا به همه بی سر پناه هایی که تو سرما موندن رحم کنه و گرمشون کنه. آمین!

دلم لک زده برای قدم زدن تو یه جای خلوت.

@ تو چرا از من بی خبری شازده کوچولو؟!! ها؟

کاش می تونستم بیام.
کاش می تونستم با واقعیت کنار بیام.
کاش یکی بود راه خلاص شدن رو بزاره جلوی پام.

خیلی دوست دارم برای یه بار هم شده بیام.

چی میشه اگه بشه؟؟؟؟

چه چهارشنبه پربرکتی

چهارشنبه! خودت که قشنگ و مهربون هستی، امروز صد برابر دوست داشتنی تر و خواستنی تر بودی.

با اینکه وقت نکردم دستها و صورتمو زیر بارون بگیرم ولی صدای دلنشین و همیشه آرامش بخش بارون هنوز هم داره گوشم رو نوازش میده.

ببار.

@ بارون! با تو هم نتونستم امروز حرف بزنم. به صاحبت بگو.