درد دل های فکر! |
|
نوشته شده در تاریخ سه شنبه 90/8/3 توسط مغشوش نگار
| نظر
شاید مضحک باشه ولی به خودم افتخار می کنم که هیچوقت با صدا و چهره و شخصیت این آدم ِ نفس گیر کنار نیومدم. اصلا ذوق می کنم که ماهیت اصلیش رو نشون داد. هیچ وقت تعریف و تمجیدهای دیگران رو از این قیافه و صدای خبیث نمی فهمیدم. خیلی هم سعی کردم باهاش ارتباط برقرار کنم اما نشد که نشد.
آقای شجریان! گفتی: این ها هرگز با هنر کنار نمی آیند، هرگز و هرگز !!! همچنان که در طول 1400 سال با هنر کنار نیامدند. باز هم نخواهند آمد.
خبر نداری! من هم هرگز با تو کنار نیومدم. هرگز و هرگز و هرگز و به این کنار نیومدنم افتخار می کنم. و کنار هم نخواهم آمد. هرگز!
@ فکر کرده فقط خودش بلده هرگز بگه. بی ریخت!! ربنات هم هیچ وقت به دلم نمی نشست. هرگز! نوشته شده در تاریخ یکشنبه 90/8/1 توسط مغشوش نگار
| نظر
من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو پیش من جز سخن شمع و شکر، هیچ مگو
سخن رنج مگو، جز سخن گنج مگو ور از این بیخبری رنج مبر هیچ مگو
دوش دیوانه شدم، عشق، مرا دید و بگفت آمدم، نعره مزن، جامه مدر، هیچ مگو
گفتم ای عشق، من از چیز دگر میترسم گفت آن چیز دگر نیست دگر، هیچ مگو
من به گوش تو سخنهای نهان خواهم گفت سر بجنبان که بلی، جز که به سر هیچ مگو
قمری جان صفتی در ره دل پیدا شد در ره دل چه لطیف است سفر، هیچ مگو
گفتم ای دل چه مه است این دل اشارت میکرد که نه اندازه توست، این بگذر، هیچ مگو
گفتم این روی فرشته است عجب یا بشر است گفت این غیر فرشته است و بشر، هیچ مگو
گفتم این چیست بگو زیر و زبر خواهم شد گفت میباش چنین زیر و زبر، هیچ مگو
ای نشسته تو در این خانه پرنقش و خیال خیز از این خانه برو رخت ببر، هیچ مگو؛
گفتم ای دل، پدری کن نه که این وصف خداست گفت این هست ولی جان پدر هیچ مگو مولانا کمی حرف دل! در عجبم! تعریفتان از برنامه چیست؟! انتخاب الهه ناز [عناوین آرشیوشده] |